Bloggfærslur mánaðarins, janúar 2008

Gefst upp

Ég er búin að gefast upp! "Þið" vinnið!
Tillögur mínar um að breyta tímamun milli austurstrandar Bandaríkjanna og Íslands hafa fengið lítinn (engan) hljómgrunn.
If you can't beat them - kick them sagði einhver en það gagnast mér lítið svo ég gefst bara upp.
Það er ekkert hægt að vinna verkefni með fólki sem er 5 eða 6 tímum á undan í lífinu.
Eina ráðið er bara að færa tímann minn nær tímanum þeirra svo nú vakna ég klukkan 5 á morgnana. Það þýðir reyndar að ég fer aðeins á skjön við aðra fjölskyldumeðlimi en þeir verða bara að þrauka það í verstu törnunum.

Hérna eru tveir punktar sem hafa létt mér lundina síðustu daga:

  • Póstur frá KHÍ til "grunnskólakennaranema og þorskaþjálfanema"
  • Sonur minn að fá sér þroskalýsispillur í morgun.

Svo verð ég að segja að það er mun erfiðara að standast slúðurblaðabindindið en ég bjóst við. Kannski ekkert skrítið þegar allar "virtustu" fréttastofur heims eru farnar að fylgjast með óförum Britney og "Britneyjar hagkerfið" er farið að hafa áhrif á fjármál heimsins.
Ég hef þó staðist þetta hingað til, verður vonandi auðveldara þegar frá líður og verstu fráhvörfin eru yfirstaðin.

Þar til næst...

B


Hrósur dagsins

Í einhverju samtalinu í staðlotunni síðustu fórum við skvísurnar að ræða muninn á körlum og konum hvað varðar hrós og skammir.
Karlarnir hika ekki við að klappa sjálfum sér á bakið og segja "jesss, hvað ég er duglegur" eða "djö hvað ég er flottur" við minnsta tilefni meðan konurnar eru mikið meira í að rífa sig niður.
Í staðinn fyrir að hrósa sér fyrir vel unnin verk á konan það til að skamma sig fyrir verkin sem hún náði ekki að klára eða velta sér uppúr þeim verkum sem hún náði ekki að gera vel og almennt gleyma því hvað hún er í rauninni búin að vera hrikalega dugleg yfir daginn.

Í framhaldinu ákváðum við vinkonurnar að við yrðum að hrósa okkur sjálfum a.m.k. einu sinni á dag. Og láta hina vita hvað við hefðum gert sem væri hrósuvert.

(NB ég veit alveg að hrós er hvorugkynsorð en í þessu tilfelli er tilvalið að setja það í kvenkyn)

Þetta er sko erfiðara en það virkar í fyrstu!
Manni finnst nefnilega að hrósurnar verði að vera fyrir eitthvað "merkilegt" ekki bara að sinna daglegu störfunum sem maður gerir alla daga.
Oft eru það samt einmitt þessi daglegu störf sem eru fyrirferðarmest hjá manni og auðvitað á maður skyldar hrósur fyrir að komast gegnum þau.

Hrósur gærdagsins fæ ég fyrir að taka mér ME-tíma. Að ákveða að láta lærdóm, þvott, fulla uppþvottavél, drasl og örugglega eitthvað fleira, sitja á hakanum og leggjast í sófann með hekludótið og horfa á sjónvarpið.
Á þátt sem bara MIG langaði að horfa á.

Skora á ykkur að prófa!
Að finna eitthvað eitt atriði á hverjum degi sem þið ákveðið að klappa ykkur á bakið fyrir að hafa klárað með sóma.

Þar til næst...

B


Hætt í slúðrinu

Tók þá merkilegu ákvörðun að ég ætla að hætta að kaupa og lesa slúðurblöð. Ætla ekki að lesa fréttir af Britney Spears og co á "frétta"síðum eins og mbl.is og reyna bara í lengstu lög að forðast upplýsingar um annað fólk sem koma mér akkúrat ekkert við.

Það er allt hérna úti að drukkna í "fréttum" af Britney og það er varla til miðill hérna úti sem veltir sér ekki uppúr öllum vandræðum þessarar eymingjans stelpu og ræðir við "sérfræðinga" um mögulegar lausnir.
Ég held satt að segja að ein lausnin sé sú að neytendur segi nei við slúðri sem neysluvöru.

Og það ætla ég hér með að gera (sorry stelpur, engar fleiri slúðurblaðasendingar frá mér Kissing).

Þar til næst...

B


Áfram Ísland!

Ég fór á leikinn, í fyrsta skipti á landsleik síðan 1736 (eða þar um bil).

Stemningin var alveg meiriháttar og ótrúlegt stuð í Höllinni.

Nema í VIP stúkunni.
Þar var svo leiðinlegt að þar var varla klappað.
Svo leiðinlegt að það þurfti að bera einn áhorfandann sofandi út (reyndar var það barn en samt).

Þar sem ég sat beint á móti VIP stúkunni fylgdist ég ósjálfrátt með fólkinu þar. Ég bara næ ekki hvernig er hægt að sitja kyrr og stilltur og dannaður og penn á landsleik!
Og skil eiginlega ekki tilganginn með því að mæta á landsleik ef maður ætlar ekki að styðja sína menn. Væri ekki bara betra að vera heima?

Þetta náði þó ekki að skemma fjörið hjá okkur hinum og nú er maður raddlaus, sveittur og hás en fyrst og fremst aaalsæll með frábæran leik.

Áfram Ísland!!!

B


mbl.is Íslenskur sigur í Höllinni
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Verði þeim að góðu

Þeir mega sko alveg reyna að ráða í tölvupóstana mína, ætli þeir séu með Íslending á sínum snærum til að þýða fyrir þá?
Gæti sko alveg trúað að þeim væri fengur í mataruppskriftunum, brandörunum, saumaklúbbaplönunum og kerlingartuðinu sem fer um póstfangið mitt.
Þeir gætu kannski komist að því að ef þeir taka annan hvorn staf í uppskriftunum og 4ða hvern staf í saumaklúbbameilunum og raði þeim saman eftir leyniformúlu, þá fái þeir út stórkostleg plön um heimsyfirráð!

Þar til næst...

B


mbl.is FBI-aðgerðir í hættu vegna ógreiddra reikninga
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Rauðvínsskuld

Var að komast að því, mér til mikillar ánægju, að ég skulda sMörtu rauðvínsflösku.

Hún veðjaði nefnilega við mig að ég yrði með 9 í báðu og reyndist svona líka sannspá.

Þar sem ég var ekki formlega búin að taka veðmálinu geri ég það hér með en ætla um leið að nota tækifærið og setja á það skilmála...

Flaskan skal verða opnuð og drukkin í minni viðurvist eftir nákvæmlega eina viku LoL.

Jibbí jey,

B


Ljúfa líf

Mikið hrikalega er lífið ljúft þessa dagana.

Ligg í eðalbókmenntum, borða sushi í morgunmat (alveg satt!), konfektmola í eftirmat og hef það bara ofboðslega gott.

Ég "neyddist" til að lesa nokkrar íslenskar bækur útaf náminu mínu og mikið er ég glöð og þakklát fyrir það í dag. Ég er búin að kynnast nokkrum frábærum rithöfundum sem hafa auðgað andann minn svo um munar Wink.
Af þeim stendur Jón Kalman Stefánsson langt uppúr, þvílíkur unaður að lesa bækurnar hans. Nú er einmitt Himnaríki og helvíti á náttborðinu og ég er að hugsa um að spara mér hana aðeins. Tími varla að byrja á henni strax því þá klára ég hana örugglega í dag/kvöld og þarf að bíða lengi eftir næstu bók.
Þarf líka að tæma hugann aðeins eftir að hafa klára Yosoy í gærkvöldi, ekkert smá sem hún togar í mig. Það er svona bók sem maður þarf að melta í nokkra daga og mun örugglega poppa upp í hugann öðru hvoru næstu vikurnar.
Fínt að lesa þá bara ammrísk slúðurblöð - þau galtæma hugann á  nó tæm.

Þar til næst...

B


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband