Ömmu og afaheimsókn

Úff, ég veit eiginlega ekki hvar ég á að byrja .
Byrja kannski bara á því að segja að ég trúi því varla að þessi tími sé búinn og að gömlu séu farin.

Þetta er búið að vera ótrúlega gott og gaman. Erum búin að borða hrikalega góðan mat, hlæja mikið og fara langt í hina áttina.
Það fyrsta sem við gerðum var að fara í Target og kaupa eitt stykki Jól . Við keyptum seríur og skraut, jólatré, kúlur, engla og bangsa og ég veit ekki hvað. Svo komum við heim og skreyttum aðeins, svona rétt til að fá fílinginn, restin fer upp í desember.

Á sunnudeginum fórum við niður á Manhattan.
Fórum á Ripley's believe it or not safnið þar sem við skoðuðum margt skrítið og skemmtilegt. Ótrúlegustu hlutir þar til sýnis. Við hefðum eiginlega þurft að hafa aðeins lengri tíma þar.
Eftir safnið hlupum við beint yfir í leikhús og sáum Mary Poppins söngleikinn.
Hann er hreint út sagt frábær! Amman og afinn keyptu diskinn með tónlistinni og á leiðinni heim var allt sett í botn og við sungum hástöfum A spoon full of sugar, It's a jolly holiday og öll hin lögin. Reyndar eru allir búnir að vera trallandi stef úr söngleiknum daginn út og inn, einn byrjar kannski og áður en maður getur sagt Supercalifragilisticexpialidocious eru allir búnir að taka undir og trallar hver í sínu horni .

Við erum svo búin að flengjast í hina áttina fram og til baka. Skoða flest allar búðir í svona 10 km radíus og versla aðeins í þeim öllum .

Það er ekki laust við að mér hafi vöknað um augu þegar ég knúsaði þau bless. Ég er alla vega alveg búin að sjá hvað vantar í stóra húsið mitt!
Ömmu og afa í kjallarann!
Krakkarnir eru sko alveg sammála því, finnst frekar tómlegt í kotinu þegar amman og afinn eru farin.
Knús amma og afi og takk innilega fyrir samveruna.

Birgitta og aðrir aðdáendur

PS. Nýjar myndir í Nóvemberalbúminu

Þakkargjörð

Fyrsta Þakkargjörðarhátíðin okkar var í gær. Og nei, ég eldaði ekki risakalkún með öllu tilheyrandi .  Fengum bara litla frænda kalkúnsins, kjúkling, með fullt af grænmeti og góðri sósu (úr íslenskum ostum ).

Dagurinn fór bara í algjör rólegheit og slökun. Dæturnar ákváðu að þær myndu sjá um eftirmatinn og ákváðu að bara súkkulaðiköku. Það var greinilegt að þær höfðu ekki gert þetta oft áður en myndarskapurinn var ótrúlegur. 

Kakan var rosalega flott, eins og sjá má á myndinni og afskaplega góð á bragðið. Þær eiga sko framtíðina fyrir sér í kökubakstri.

 

 

 

 

  

Enduðum svo daginn á að spila - eins og sést er mikið keppnisskap í sumum

 

Nú teljum við bara niður mínúturnar þangað til amma og afi koma í kvöld og æfum knúsin.

Knús og kram,

Birgitta og co

Einkunnir, heimsóknir og kannski eitthvað meira

Mér krossbrá þegar ég sá að ég hef ekki sett inn færslu í heila viku! Ákvað svo að það væri bara gott þar sem það hefur ekkert fréttnæmt gerst og ef ég hefði sett inn færslu hefði hún verið enn meira blaður en sú þar á undan .

Það er helst í fréttum að Árni Reynir og Kara fengu einkunnir fyrir fyrsta fjórðunginn í dag. Skólaárinu er semsagt skipt í fjórðunga og þeim fyrsta lauk í síðustu viku.
Einkunnirnar voru virkilega fínar.
Ég er eiginlega ánægðust með hvað þau fengu margar einkunnir. Málið er nefnilega að það var spurning hvort þau myndu fá einkunnir eða hvort þau fengju bara "staðist". Það að þau fá einkunnir þýðir að þau standa sig það vel að kennararnir telja að þau eigi að fá einkunnir eins og hinir nemendurnir - sem eru NB að læra fagið á eigin tungumáli.
Og að engin einkunn fari undir C+ (7,7-7,9) er auðvitað bara merki um hvílíka snillinga við eigum .
Við bíðum svo spennt eftir einkunnum Evu Drafnar sem ættu að berast í byrjun desember.

Myndin hérna til hægri er tekin þegar Undramundur Ofurmaður fór með börnin sín þrjú á American Museum of Natural History. Það er safnið þar sem myndin A night at the museum er tekin upp. Þar er m.a.s. boðið upp á "night at the museum" - næturgistingu í svefnpokum með vasaljós og allt. Farið í könnunarleiðangra í myrkrinu og ég veit ekki hvað - eitthvað sem okkur langar mikið að prófa. Í þetta skipti var tekinn örstuttur hringur um brotabrot safnsins, mest til að gefa mömmunni smá lærdómsfrí. Spurning hvort okkur takist að draga ömmuna og afann með okkur aftur næstu helgi ??

Já, það er mikil spenna yfir yfirvofandi heimsókn. Krakkarnir spyrja á hverjum degi hvað sé langt í Döbbu ömmu og Árna afa (og lambalærin ). Þau hafa líka ekki sést síðan í ágústlok! Mikið held ég að einhverjir verði knúsaðir alveg í kremju .

Minni ykkur á myndir í nóvemberalbúminu, ég bæti alltaf inn myndum öðru hvoru.

Hérna er mynd af Evu Dröfn á leðinni í skólann, með fínu ICELAND húfuna sem mamman keypti í síðustu Íslandsferð. Árni Reynir gengur um með skjaldarmerkið á enninu en Kara hefur ekki fengist til að smella sinni ICELAND húfu á kollinn .

Knús til ykkar allra.

Birgitta

 

Mest lítið að frétta

Lífið gengur bara sinn vanagang.

Vinkona Köru búin að vera í heimsókn síðan á fimmtudaginn og helgin búin að fara í að snattast með þér stöllur um New York. Þær misstu reyndar af Hairspray sýningu á Broadway vegna þess að stage hands (vantar íslenska þýðingu á þetta starfsheiti takk) eru í verkfalli. Þær voru nú ekki í vandræðum með að finna sér eitthvað annað að gera og versluðu bara eins og óðar væru.

Heimsóknin fór að mestu leyti í að skoða allar búðir nágrennisins, mollið fékk góða yfirferð og svo var reyndar kíkt í bíó og á vaxmyndasafnið, horft á nokkrar DVD myndir, flissað, hlegið og vakað frameftir .

Við hin bara í rólegheitum á meðan að spila, leika með pappakassa , horfa á Svamp Sveinsson maraþon, læra, læra og læra og lítið annað.
Keyptum reyndar vetrarföt á börnin, það er nefnilega orðið ansi kalt hérna. 1° í mínus hérna er eins og 5° í mínus heima á Íslandi og hitinn er búinn að vera kringum frostmark á morgnana og seinnipartinn alla vikuna.

Framundan er mikil vinnutörn hjá mér, stórar ritgerðir að skila og próflestur að byrja. Thanksgiving er núna 22.nóvember og þá verða mamma og pabbi á leiðinni til okkar - það mun sko verða íslensk Thanksgiving hátíð hérna á Krossgötunni , mikil tilhlökkun í lofti vegna þess!

Held ég setji bara punktinn hérna, ekkert að frétta bara ég að blaðra .

Myndir í nóvemberalbúminu.

Birgitta

Gleymdi alveg að segja frá því að um daginn hrökk ég upp úr tölvuskjánum við þvílíkan hávaða og læti. Gekk hérna um allt að leita að ástæðunni og fann hana á - eða eiginlega í - veröndinni bakvið hús.

Það er ansi hátt tré sem stendur upp við gaflinn á húsinu, greinilegt að ein greinin hefur gefið upp öndina og tak sitt á lífinu og látið gossa.

B

Múhammeð og fjallið

Ef Undramundur kemst ekki í ræktina, kemur ræktin bara til Undramundar .

Eins og þið vitið er hjónaherbergið okkar RISASTÓRT.
Við höfum eitthvað verið að vandræðast með hvernig ætti að fylla upp í það. Einhverjir voru með rómantískar hugmyndir um að við gætum notað plássið til að dansa saman tangó eða vínarvals (eða Flashdance ) en það sem varð ofaná var að smella inn nokkrum líkamsræktargræjum.
Við ætlum að kalla líkamsræktarstöðina okkar Taugar af því það hefur víst svo góð áhrif á taugarnar, skapið og geðið að hrista kroppinn smá - hef það frá öruggum heimildum .

Nú er búið að fylla upp í ca helminginn af herberginu, þarf bara að finna eitthvað sniðugt til að bæta í restina.

Knús og kram,

Birgitta

Leikföng

Ég er alveg búin að sjá það að við hefðum getað skilið 90% af leikföngum barnanna eftir á Íslandi - jafnvel 95%. Kannski er það vegna þess að þau eru að eldast, kannski eru þau bara komin með leið á dótinu sínu eða þau vantar leikfélagana til að leika við, alla vega leika þau nánast aldrei með dótið sitt.
Yngri systkinin hafa nefnilega ekki verið mjög hrifin af hvoru öðru hérna úti, eiginlega þvert á móti. Hvers vegna veit ég ekki en ég var farin að hafa svolitlar áhyggjur á tímabili.

Þangað til núna um helgina.

Og það sem fékk þau til að leika sér saman ALLA helgina var ekki eitthvað nýtt leikfang eða tölvuleikur - nei það voru pappakassar!

Við tókum okkur til og keyptum svefnsófa í kjallarann og þeir komu í þessum líka fínu pappakössum. Krakkarnir hertóku kassana og eyddu svo helginni í að gera leynifylgsni, þrautabraut og njósnatæki útum allt. Mamman átti svo að testa þetta allt saman og ég þurfti reglulega að koma niður og reyna að komast gegnum þrautabrautina án þess að þau yrðu vör við mig. Það var hægarasagt en gert því þau eiga njósnadót með alls kyns nemum og ég var varla komin niður þegar eitthvað fór að pípa.

Það sem ég lærði af þessu er að pappakassar eru hið mesta þarfa þing .

Mest lítið í fréttum héðan. Undramundur er að Hellisbúast á Íslandi og við krakkarnir bara í sama sama á meðan - skóli, læra, leika pínupons og svo allir upp í hjónarúm að lesa.
Ég er svo heppin að börnunum mínum (öllum) finnst ennþá frábært að skríða upp í rúm til mín og hlusta á mig lesa.
Núna erum við að lesa Gyllta áttavitann eftir Philip Pullman sem er fyrsta bókin af þremur um Lýru og ævintýri hennar. Bókin er alveg hrikalega spennandi og þýðingin er mjög góð (annað en sumar Potterbækurnar ).
Ég mæli með henni fyrir alla - ekki síður fullorðna en börn.

Bíómyndin kemur svo út núna fyrir jólin og takmarkið er að vera búin með bókina áður en við förum á myndina.

Knús til allra nær og fjær en sérstaklega til Tengdapabba - til hamingju með daginn elsku Magni afi .

Birgitta og co

Halloween

Ætla að byrja á að benda ykkur á fullt af Halloweenmyndum í albúmi merktu Halloween.

Við lögðum lokahönd á skreytingarnar í fyrrakvöld. Við höfðum ætlað að missa okkur í skreytingunum og vorum búin að kaupa tonn af dóti til að skreyta með en húsið okkar er svo stórt að það var rétt að við náðum að  skreyta kringum útidyrnar.  Við bættum örlítið við í  gærkvöldi  og létum þar við sitja.
Börnin áttu mjög erfitt með að festa svefn í fyrrakvöld og ekki gekk þeim betur að sofa nóttina. Spenningurinn var svo mikill að allir voru vaknaðir um 6 leytið.

Kara fór sem eskimóastelpa, Árni Reynir var Darth Vader og Eva Dröfn var norn.
Myndin af Evu Dröfn er tekin á Halloween Parade sem var í skólanum hennar um morguninn. Allir krakkarnir í skólanum trilluðu í halarófu um skólalóðina með kennurunum sínum, rosalega sniðugt og mikið fjör. 

Krakkarnir voru mjög kátir þegar þau komu heim og ánægð með skóladaginn, lítið um kennslu og besta af öllu - ekkert heimanám .

Krakkarnir kíktu aðeins í bæinn með pabba sínum á meðan mamman mallaði kvöldmat (reyna að fylla litla maga svo þau myndu ekki borða yfir sig af sælgæti) og gaf litlum púkum, nornum, prinsessum, álfum og seiðkörlum Treats. Treatið okkar var auðvitað íslenskt, allir fengu þrista og ég verð að segja að sumir voru hálf skeptískir .
Um kvöldið fór Kara á röltið með sínum vinum, ekkert fjör að vera með gömlu hjónunum og "litlu" börnunum . Árni Reynir ákvað að hvíla Darth Vader og gerðist Storm Trooper, Mamman var Svarthetta, Eva Dröfn var vampírunorn og pabbinn var Hinn Illi sjálfur.
Veðrið í gærkvöldi var alveg yndislegt, svo hlýtt að við þurftum engar yfirhafnir (nema skikkjurnar okkar) og blankalogn. Við röltum um hverfið og börnin bönkuðu uppá og göluðu "Trick or Treat". Flestir voru alveg í gírnum, fullorðnir og börn í búningum að útdeila sælgæti. Sums staðar var þó greinilega ekki mikil gleði yfir þessum degi, dregið fyrir alla glugga, öll ljós slökkt en maður sá sjónvarpsglampann í stofunni og bílana í innkeyrslunni  en það er bara þannig.
Við vorum mest hissa á einum nágranna okkar, hann var búinn að skreyta húsið sitt um miðjan september - rosalega draugalegt og flott. Svo í gærkvöldi var búið að slökkva á öllum skreytingum og húsið dimmt og drungalegt. Börnin trítluðu samt að dyrunum og ætluðu að hringja bjöllunni en þegar þau nálguðust dyrnar heyrðist hrikalega hátt gelt. Í lítilli girðingu við hliðina á útidyrunum var risastór shefferhundur sem var alveg trítilóður.
Krökkunum brá svo rosalega og þau urðu eiginlega bara dauðhrædd greyin og versta við allt saman að það voru engin Treats í boði. Nágranninn hefur greinilega verið kominn með nóg af Halloween þetta árið.

Í heildina var þetta frábær dagur og börnin rosalega ánægð með að hafa fengið að upplifa alvöru, ameríska Hrekkjavöku. Nú flæðir allt í sælgæti hérna, liggur við að það muni duga fram að jólum!

Knús og kossar,

Birgitta

Playdate

Það varð lítið úr epla- og graskerjatínslu hjá okkur þessa helgina. Ég er ennþá það slöpp að ég treysti mér hreinlega ekki í útstáelsi og þvæling.
Svo fékk Eva Dröfn líka playdate, reyndar ekki fyrsta playdatið sem hún fer á en í fyrsta skipti sem það kemur einhver hingað heim til okkar.
Vinkonan heitir Lissa Kim og er frá Kóreu. Þær kynntust í ESL tímum (English as a Second Language) og eiga ótrúlega vel saman. Evu finnst frekar fúlt að þær séu ekki saman í bekk en þær hittast alltaf í Lunch og svo í ESL tímum 3svar í viku.
Lissa er mun nær íslenskum stelpum en amerísku skotturnar. Hún hefur t.d. gaman að Bratz, Barbie og prinsessuleikjum - eitthvað sem þessar amerísku segja að sé bara fyrir Kindergartners . Þær kunna flestar að "put on make-up" og hafa mest gaman af því að klæða sig upp og mála sig og þess háttar, eitthvað sem Eva Dröfn nennir ekki mikið að spá í strax (nema varalitastríð við Andreu frænku sína ). Ég er rosalega ánægð með að hún hafi fundið stelpu sem er ennþá stelpa, ekki orðin Tween eins og það heitir hérna.

Eva Dröfn fékk að velja "eitthvað gott með kaffinu" til að bjóða upp á á playdatinu og hún valdi þessi girnilegu möffins . Þetta var borðað með bestu lyst og stuttu seinna fór Lissa heim (kannski sem betur fer .

Undri og Kara fóru að sjá Hellisbúann núna seinnipartinn, Kara vildi endilega koma með þó svo við vöruðum hana við því að hún myndi líklega ekki skilja mikið. Verður gaman að sjá hvað henni finnst.

Nú þarf ég að fara að læra fyrir skriflega ökuprófið - sem ég ætlaði að losna við. Ég slepp víst ekki svo vel því við fáum ekki tryggingu á bílinn nema ég sé með ökuskírteini gefið úr í NY fylki. Ég kyngi því bara - ekki vil ég lenda í sama dramanu og Brittney Spears og missa forræði yfir börnunum mínum af því ökuskírteinið er ekki gilt  (eða þannig sko).

Knús og kram,
Birgitta

Haustið

Það er lítið að frétta af okkur Krossgötubúum.
Mamman er lasin og þá einhvern veginn detta öll plön uppfyrir og allir eru bara í rólegheitum.

Við ætluðum að fara í dag og finna okkur Pumpkim Patch og velja okkur grasker til að skera út. Vorum búin að finna bóndabæ þar sem maður getur bæði valið sér grasker og tínt sér epli beint af trjánum en það verður bara  að bíða betri tíma.
Reyndar rignir svo mikið að við hefðum jafnvel frestað ferðinni þess vegna. Það er algjört úrhelli! Það er búið að rigna svo mikið að litla sprænan í bakgarðinum er orðin að beljandi fljóti (ok, kannski pínu ýkjur en samt .

Í gær fór ég á fund á vegum skólanna hérna í Ardsley. Yfirskrift fundarins var Cultural Conversations og var haldinn fyrir okkur nýbúana í hverfinu. Ég fann mjög vel á þessum fundi hvað við stöndum vel að vígi miðað við flesta aðra nýbúa. 90% koma frá Japan og þau eru að fást við miklu meira menningarsjokk en við sem komum frá Litlu Ameríku (Íslandi). Fyrir utan að tala enskuna lítið sem ekkert, skilja lítið sem ekkert, þá eru þau að fást við gríðarlegan mun í venjum, siðum og  hegðun. Í Japan er t.d. til siðs að nemandi líti niður og sýni auðmýkt ef kennari skammar hann, hérna fá þau "will you please look me in the eyes when I speak to you!" - það er semsagt talið dónalegt að horfa niður þegar maður er skammaður. Þetta er bara eitt dæmið af mýmörgum sem þær ræddu um hinar mæðurnar.
Við áttum að segja hvað okkur þótti erfiðast við að flytja hingað og hvað okkur líkar best. Það var nú ekki flókið að finna hvað mér þótti erfiðast en ég þurfti að hugsa mig svoldið um þegar ég átti að svara því hvað var best. Að lokum komst ég að því að mér þykir alveg meiriáttar hvað árstíðirnar eru greinilegar hérna. Það er Haust núna og það fer ekkert á milli mála. Árstíðirnar renna einhvern veginn ekki saman í eina eins og heima á Íslandi, hérna fá laufin frið á trjánum í nokkrar vikur orðin gul og rauð og appelsínugul og það er ekkert smá fallegt. Sumarið var líka alveg greinilega sumar. Ekki svona haust/vor/vetrar sumar eins og er á Íslandi. Ég hlakka mikið til að upplifa veturinn og vorið .
Hérna eru nokkrar haustmyndir svo þið sjáið hvað ég á við:

 

 

 

 

 

 

Það eru fleiri haustmyndir í Októberalbúminu fyrir ykkur sem langar að skoða. Þessar eru teknar af veröndinni okkar.

Spáin fyrir morgundaginn er bara nokkuð góð. Ég ætla að leggjast undir feld og reyna að hrista úr mér slappleikann svo ég geti kannski drifið liðið út í graskera- og eplatínslu á morgun.

Biðjum að heilsa öllum,

Birgitta

 

Fyrir og eftir

Neyddist til að fara með Árna Reyni í klippingu í dag, annars hefði verið hætta á að hann myndi kafna í lubba.

Má til með að senda ykkur fyrir/eftir myndir af krúttukallinum.

 

 

 

 

 

 

Eins og þið sjáið var hann orðinn ansi skrautlegur drengurinn, enda ekki búinn að fara í klippingu síðan hann fékk "sumarklippinguna" á Íslandi í vor

 

 

 

 

 

 

 

 

Allt annað að sjá drenginn. Hann sagði sjálfur að hausinn á honum væri léttur eins og fjöður eftir þetta.

 

Knús,

Birgitta