Ljúfa líf

Mikið hrikalega er lífið ljúft þessa dagana.

Ligg í eðalbókmenntum, borða sushi í morgunmat (alveg satt!), konfektmola í eftirmat og hef það bara ofboðslega gott.

Ég "neyddist" til að lesa nokkrar íslenskar bækur útaf náminu mínu og mikið er ég glöð og þakklát fyrir það í dag. Ég er búin að kynnast nokkrum frábærum rithöfundum sem hafa auðgað andann minn svo um munar .
Af þeim stendur Jón Kalman Stefánsson langt uppúr, þvílíkur unaður að lesa bækurnar hans. Nú er einmitt Himnaríki og helvíti á náttborðinu og ég er að hugsa um að spara mér hana aðeins. Tími varla að byrja á henni strax því þá klára ég hana örugglega í dag/kvöld og þarf að bíða lengi eftir næstu bók.
Þarf líka að tæma hugann aðeins eftir að hafa klára Yosoy í gærkvöldi, ekkert smá sem hún togar í mig. Það er svona bók sem maður þarf að melta í nokkra daga og mun örugglega poppa upp í hugann öðru hvoru næstu vikurnar.
Fínt að lesa þá bara ammrísk slúðurblöð - þau galtæma hugann á  nó tæm.

Þar til næst...

B

Gleðileg jól

Elsku vinir, kunningjar, ættingjar og aðrir.

Megi jólin veita ykkur gleði og frið og nýja árið færa ykkur hamingju og farsæld.

"uppsafnað frjósemishlutfall"

Hvað í ósköpunum er "uppsafnað frjósemishlutfall"??

Ef Íslendingar eignast að meðaltali rúmlega 2 börn og ég á 2 stykki, er ég þá með uppsafnað frjósemishlutfall? Eða hef ég ekki náð uppsöfnuðu frjósemishlutfalli?

Svo er spurning með muninn á náttúrulegri fjölgun og ónáttúrulegri .

Og hvað er eiginlega flutningsjöfnuður? Er ég flutningsjöfnuð? Eða þarf kannski að flutningsjafna mig af því ég er brottflutt?

Mér þykir þessi frétt ferlega skondin, hún kitlar alla vega einhverjar flissutaugar í mér.

Þar til næst...

B

Íslendingar orðnir 312 þúsund

Út'á stoppistöð

Heimilið mitt er að verða eins og stoppistöð.
Stoppistöð póstútkeyrslumanna og -kvenna.

Á hverjum degi stoppa hérna bílar merktir UPS, FEDEX, USPS, DHL og örugglega fleirum sem ég man ekki nafnið (eða skammstöfunina á).

Þeir bera með sér pappakassa merkta hinum ýmsu fyrirtækjum - Amazon kannski helst en mörgum öðrum líka.

Það er ekkert smá GEÐVEIKT að sitja eins og prinsessa við tölvuna og smella smella smella og fá svo, nokkrum dögum seinna, heimfluttan pakka með alls konar spennandi dóti.

Reyndar er þetta eiginlega OF auðvelt, maður þarf ekki einu sinni að horfa framan í vísakortið, engin leið að koma að samviskubiti - eða bara viti .

Þar til næst...

B

Frá toppnum á botninn

Alveg er þetta magnað!

Ég skila af mér ritgerð og er 100% viss um að ég hafi skilað af mér þvílíkri snilld og að ég fái fína einkunn fyrir. Enda búin að leggja í hana blóð, svita og tár og læra eins og brjáluð manneskja alla önnina.

Ég geng útúr prófi og er svo ánægð með það að ég er alveg í skýjunum.

Svo líður dagur.

Og ég er ekki alveg jafn viss um árangurinn. Kannski var hann ekki alveg svona góður.

Svo líður næsti dagur.

Og mig fer að gruna að ritgerðin hafi nú kannski verið frekar grunn. Og innihaldsrýr. Og kannski bara frekar slöpp. Og eiginlega bara alveg glötuð!
Og að svörin á prófinu hafi ekki tengst spurningunum á  nokkurn hátt. Og hafi því bara verið alveg gjörsamlega útúr kú. Og að kennararnir sitji núna og hlæi sig máttlausa yfir vitleysunni sem getur oltið uppúr einum nemanda.

Það er á þessum tímapunkti sem ég fer að fríska upp á (refresha) Ugluna á 5 mín. fresti.
Með kvíðahnút í maganum. Sem stækkar bara og stækkar.

Þetta upplifi ég tvisvar á ári - sjálfviljug.

Þar til næst...

B

Vonbrigði

Ég varð fyrir hrikalegum vonbrigðum með myndina.

Við krakkarnir vorum búin að hlakka svo mikið til að sjá hana því bækurnar eru hrein snilld en myndin stóð engan veginn undir væntingum.

Og eiginlega bara langt því frá.

Ef þú hefur lesið bókina er hætt við að þú verðir fyrir vonbrigðum með myndina, hún fer illa með efnið, ruglar atburðum og persónum og hana vantar alveg töfra bókarinnar.
Ef þú hefur ekki lesið bókina færðu varla nokkurn botn í myndina.

Svo ég get ekki mælt með myndinni fyrir neinn.

Þar til næst...

B

Vonbrigði með aðsókn á Gyllta áttavitann

Gáfurnar í gleraugunum

Ég er búin að komast að því að gáfurnar mínar eru EKKI í gleraugunum.
Ég er mun gáfaðari með linsurnar.
Ef ég set svo á mig andlit, með augum og vörum og öllu, þá alveg margfaldast gáfurnar og ég er fær í allt.

Þess vegna sig ég núna stífmáluð, með linsurnar, við tölvuskjáinn og læri.

Og þvílíka snilldin sem vellur frá mér!

Þar til næst...

B

Skrattinn úr sauðaleggnum

Er búin að vera að lesa bók fyrir börnin, sem er svosem ekki í frásögur færandi, nema hvað þetta orðatiltæki kemur nokkrum sinnum fyrir - eins og skrattinn úr sauðaleggnum.

Ég gat útskýrt merkinguna en þekki ekki þjóðsöguna sem þetta er úr. Og börnin vilja auðvitað vita hvaðan þetta kemur.

Er búin að googla og skoða vísindavefinn en finn ekkert sem getur hjálpað og leita því til ykkar kæru lesendur (hversu margir sem þið svo eruð):

Getur einhver sagt mér söguna um skrattann í sauðaleggnum? (geri ráð fyrir að hann hafi verið í honum fyrst hann kemur úr honum ).

Fyrirfram þakkir,

B