Habbla ha :o)

Ég er semsagt ódauðlegur ærsladraugur sem var sendur aftur í tímann til að breyta Mannkynssögunni - gábbulegt!
Samt skárra en Martan mín sem er steiktur kjúklingur sem villist inn í útihús og deyr  hehe.

Verst að ég hafði ekki hugmynd um þetta, spurning hvernig ég á að breyta mannkynssögunni...? Ætli ég eigi að vera byrjuð að hrekkja fólk með ærslafullum draugagangi? Hmmm, veit ekki hvernig ég á eftir að standa mig í því hlutverki...
Reyndar væri það ferlega gaman, svona þegar ég hugsa þetta nánar, vera ósýnilegur draugur og geta púkast í fólki eins og ég vil - meira að segja ætlast til þess af mér því ærsladraugar geta varla átt að hjálpa fólki að finna týnda bíllykla og þess háttar...?

Þannig að "if there's something strange in the neigbourhood...." er það líklega ég að ærslast .

Þar til næst...

B

ÉG í orðabókinni...

Birgitta --
[noun]:

An immortal

'How will you be defined in the dictionary?' at QuizGalaxy.com

Elín --
[noun]:

A poltergeist sent back in time to change the course of history forever

'How will you be defined in the dictionary?' at QuizGalaxy.com

Bókafíkn

Ég er haldin bókafíkn. Sæl, ég heiti Birgitta og ég er bókafíkill.
Eins og margir fíklar reyni ég að afsaka fíknina fyrir sjálfri mér og öðrum og næ meira að segja oft að sannfæra sjálfa mig um að þessi fíkn sé góð fyrir mig. Sem hún getur varla verið því samkvæmt skilgreiningu kallast það fíkn þegar "...viðkomandi einstaklingur verður meira eða minna stjórnlaus. Hann getur ekki hætt neyslunni þrátt fyrir allan þann skaða sem henni fylgir." (úr Dauðans alvara eftir B.Þ. Þórsdóttur og S.Þorkelsdóttur). Svo bókafíknin getur ekki verið góð fyrir mig.

Hmmmm, tilvitnunin á reyndar bara við um eiturlyfjafíkla, þeir fara miklu verr með sig en ég, bókafíkn getur ekki verð eins skaðleg og eiturlyfjafíkn - ekki séns. Ég er ekki að skaða líkamann með lestri, þvert á móti þá er ég að þjálfa hugann því eins og segir einhvers staðar "lestur er líkamsrækt hugans" - ég er því í líkamsrækt á hverjum degi, stundum oft á dag! Reyndar fylgir lestrinum lítil sem engin áreynsla fyrir restina af líkamanum, nema þegar ég þarf að standa upp og sækja mér meira gos eða eitthvað gott að narta í yfir lestrinum en það er aukaatriði - er það ekki? Þjálfun hugans hlýtur að vera jafn mikilvæg ef ekki bara mikilvægari. Ef ég gæti nú bara lesið meðan ég púlaði í Árbæjarþreki væri þetta ekkert mál .

Í hverju felst svo bókafíkn? Hvað er það sem fær mann til að kaupa endalaust af bókum og lesa þær allar (flestar alla vega)? Er það fróðleiksfýsn? Varla, ekki þegar bókmenntirnar sem maður innbyrðir hafa ekkert með raunveruleikann að gera og fræðslugildi þeirra er ekkert. Er það kannski flótti? Miklu frekar... Flótti í heim sem er ekki til, þar sem allt getur gerst en án þess að það hreyfi djúpt við manni - þú þarft ekki að láta þér líða illa þó að uppáhaldshirðfífl konungs hafi dáið, ekki eins og þegar þú lest um raunverulega erfiðleika einhvers. Ég las t.d. Hann var kallaður þetta og var með ónot í maganum og kökk í hálsinum í margar vikur eftir, legg ekki í að lesa Myndina af pabba af þeim orsökum, á erfitt með að ná utan um mannvonsku "alvöru" fólks.

Ég veit samt fátt betra en að leggjast í sófann með bók, ranka svo við mér einhverju síðar og það tekur mig tíma að komast aftur í raunveruleikann. Það eru ekki margir höfundar sem ná að skrifa þannig að þú gleymir stund og stað en sem betur fer eru þeir nokkrir og lengi lifi þeir allir! *Sérstaklega þeir sem taka upp á því að skrifa 20 bóka framhaldssögur!*

Þar til næst...

B

Afmælisstelpa

Mikið er nú gaman að eiga afmæli .  Það er svo gaman að vera svona "center of attention" í einn dag, allir gera sér far um að vera einstaklega góðir við mann og svo fær maður fullt af pökkum.
Reyndar fékk ég fyrsta pakkann daginn fyrir afmælið mitt, fékk þessa rosalega flottu kaffikönnu frá tengdó, svo ég gæti nú hellt upp á drykkjarhæft kaffi fyrir partýgestina um kvöldið.  Það kom reyndar í ljós að mamma og pabbi höfðu keypt nákvæmlega eins kaffikönnu svo eitthvað hefur kaffið verið orðið slakt í Brautarásnum...

Ég fékk svp að njóta þess að eiga afmæli ALLAN afmælisdaginn minn því við vorum með áramótapartý sem náði alveg yfir á afmælisdaginn minn - það var því skálað og sungið og ég fékk meira að segja pakka og alles, á miðnætti.

Ég hef nú verið upplitsdjarfari en þegar ég vaknaði svo síðar þennan fína afmælisdag en ég hef líka verið slappari.  Það bjargaði ansi mörgu að litlu systradúllurnar mínar mættu með afmælishádegis/morgunmatinn til mín - Skallaborgara með frönskum og sósu og köku í eftirmat  - hvað gæti verið betra?  Svo fékk ég líka pakka frá þeim, pæjuföt sem my personal shopper valdi - getur ekki klikkað .

Við Gummi og Helena brunuðum svo í Húsafellið til mömmu og pabba, þar biðu mín blöðrur og kræsingar og fleiri pakkar .  Fékk geðveik útivistarföt, vatnsheld, vindheld, anda og blása og ég veit ekki hvað.  Frá litlu fjölskyldunni minni fékk ég svo flottasta pæjusímann ever...

Hann gerir nánast allt - hann er ofursúperfín myndavél, upptökuvél, með útvarpi og eins konar Ipod í leiðinni.  Svo er líka hægt að hringja með honum og senda SMS!  Ég er allavega algjör pæja með hann .

Nú erum við komin aftur í bæinn og ég ákvað það með sjálfri mér að ég ætla ekki að kíkja í lærdóm fyrr en á morgun eða mánudag - má maður ekki vera í fríi á frídögum?  Held það bara...
Verð bara að vera hrikalega dugleg eftir páskana, setja í fluggírinn og rumpa þessum bókum af.

Knús, kossar, gleði og hamingja til ykkar allra.

Þar til næst...

B

Allt á haus...

Hvernig stendur á því að það gerist alltaf allt á sama tíma hjá manni? Sumar vikur líða hjá í þvílíkum rólegheitum að dagarnir renna saman í einn langan dag og aðrar hefur maður varla tíma til að sofa það er svo margt í gangi.

Æfingakennslan er búin! Verð að viðurkenna að ég er fegin. Það hefur nefnilega ansi margt setið á hakanum þessar tvær vikur sem ég var að kenna - fyrst of fremst fjölskyldan, þvottur, tiltekt og þvílíkt en svo líka allur annar lærdómur sem fór ekkert í pásu þó maður væri á haus að kenna.
Svo þurfti maður auðvitað að fagna þeim áfanga sem lok fyrstu æfingakennslunnar eru - sem þýddi að laugardagurinn rann hjá í baunasúpuþykkri þoku.
Skólinn í morgun og viti menn, smellt á manni einu stykki óvæntu verkefni, útistærðfræði og fleiru spennandi.

Og svo er maður auðvitað að fara að halda áramótapartý! Já, þú last rétt - ÁRAMÓTApartý .  Sem þýðir að það þarf að snurfusa allt sem hægt er að snurfusa, henda, breyta, bæta, plana, kaupa, skreyta, skúra, skrúbba og finna sér búning.  Já, búning. Við fengum nefnilega þessa snilldarhugmynd að hafa grímubúningaáramótapartý þetta árið.
Þemað er tímabil.
Ég þarf því að finna mér smekklegan búning, helst svoldið pæjulegan, frá einhverju ákveðnu tímabili, fyrir miðvikudagskvöldið - einhverjar hugmyndir?

Svo ef ég horfi aaaaðeins lengra fram í tímann þá sé ég bara PRÓF og VERKEFNASKIL.  Sem þýðir að páskarnir fara ekki í afslöppun og át heldur lestur, lestur, lestur og verkefni.

Sem betur fer hef ég besta lærdómspartner ever svo ég þarf ekki að örvænta (taka til sín sem eiga - eða taktu til þín sem átt ). 
Það verður samt ósköp ljúft þegar ég get lagst í sófann með bók í hönd án samviskubits - hlakka þvílíkt til!

Þar til næst...

B

Afmælisdagurinn minn

Fyrir ykkur sem voruð búin að gleyma því þá er hann á fimmtudaginn...

Your Birthdate: April 13

You're dominant and powerful. You always need to be in charge. While others respect your competence, you can be a bit of a dictator. Hard working and serious, you never let yourself down. You are exact and accurate - and you expect others to be the same way.

Your strength: You always get the job done

Your weakness: You're a perfectionist to a fault

Your power color: Gray

Your power symbol: Checkmark

Your power month: April

What Does Your Birth Date Mean?

Og þar hafið þið það...

Búið að breyta....

Jæja, kvartið og kveinið virkaði.
Það er búið að breyta athugasemdakerfinu þannig að langa leiðin sem ég lýsi hér að neðan dottin út og nú er hægt að skrá inn athugasemd eins og á öðrum vefsíðum.

Ooooog, nú ætlast ég líka til þess að þið kommentið ef ykkur liggur eitthvað á hjarta .

Er alveg andlaus - of margir Mojitos í Mávahlíðinni í gærkvöldi eða eitthvað.

Þar til næst...

B

Að standa sína plikt

Eftir samtal sem ég átti við vinkonu mína fór ég að velta fyrir mér fólki sem er ekki að gera það sem það "á" að gera.  Það hljóta allir að kannast við það að vera að vinna með einhverjum, búa með einhverjum eða í samstarfi af annarri gerð og samstarfsaðilinn gerir ekki það sem hann/hún "á" að gera.  Þegar það eru fyrirfram skilgreind einhver verk sem á að vinna í sameiningu og annar aðilinn sinnir þeim ekki.  Þetta getur vakið hjá manni alveg óheyrilega mikinn pirring, að þurfa að "gera allt einn" og án aðstoðarinnar sem manni er tilskilin.
Það sem er svoldið skondið er að manni þykir yfirleitt ekkert tiltökumál að gera sömu verk einn ef samstarfsaðilinn er ekki á staðnum.  Ef vinnufélaginn er veikur, ef makinn er ekki á landinu eða samstarfsaðilinn forfallaður af öðrum, löglegum orsökum.

Ég var einu sinni að vinna á bestu hamborgarabúllu bæjarins.  Vann á vöktum frá 18-22 og tíminn frá 21-22 fór í þrif og frágang.  Einu sinni var ég sett á vaktir með stelpu sem var ekki að sinna sínu hlutverki.  Hún gerði bara ekki handtak óumbeðin og þegar hún hreyfði á sér botninn þá gerði hún það með fýlu og hangandi hendi.  Þessu er ég mjög óvön í mínu uppeldi og reyndi eftir fremsta megni að fá hana til að sinna sínu hlutverki með bros á vör en það gekk ekki neitt.  Eftir nokkrar vaktir (og þær voru ekki margar!) var ég orðin alveg hundspólandipirruð á henni.  Eitt þriðjudagskvöldið fékk ég svo nóg.  Þegar "törnin" var búin klukkan 20 þá byrjaði ég að ganga frá og bað hana um að ganga í eitthvert verkanna. 
Hún sat og blaðraði í símann í um 20 mínútur. 
Svo fékk hún sér smók. 
Svo fékk hún sér að borða. 
Og annan smók. 
Þá var klukkan að nálgast 21 og ég sagði henni sykursætri röddu að fara!  Sagði henni að ég myndi ganga frá sjálf og að hún skyldi bara drífa sig heim.  Hún maldaði eitthvað í móinn en ég var alveg hörð, hún skyldi bara taka sér frí það sem eftir væri vaktarinnar og drífa sig í bíó eða eitthvað.  Hún þáði þetta og fór. 
Og ég kláraði þrifin og fráganginn með tónlistina í botni og bros á vör .

Yfirmaðurinn minn var nú ekkert himinlifandi með þetta en ég losnaði alla vega við að vinna með henni aftur - hún var færð á aðrar vaktir.

Þar til næst....

B